Wat je niet ziet maar wel voelt bij de avondklok.
Inzichten uit het systeem en wat je zelf kunt doen om er beter mee om te gaan.
Ze staat stampvoetend op het vloeranker. Boos is ze. Nee, boos is niet het juiste woord. Ziedend. Het liefste wil ze tegen iets aanschoppen. Haar woede eruit gooien.
“Jij gaat mij niet vertellen wat ik moet doen!”, schreeuwt ze het uit.
Vandaag wordt bekend dat er waarschijnlijk een avondklok komt. In de opstellingen die we vandaag doen, ervaren we wat hierdoor los wordt gemaakt. Deze maatregel triggert iets diep in het (familie)systeem van mensen.
Gevoelens die horen bij gebeurtenissen uit het verleden. Ook al is het generaties geleden. In het geheugen van het systeem is het nog aanwezig. In het hier en nu komt het naar boven. Heftige gevoelens. Trauma’s worden aangeraakt. Uit de oorlog. Onbewust komen de gevoelens hiervan naar boven.
Behoeften zijn in het geding. Veiligheid, autonomie, verbinding, samenzijn, aanraking. We kunnen redeneren over de noodzaak van de maatregelen. Avondklok, afstand houden, visitebeperking, mondkapjes, scholen dicht, thuiswerken. De gevolgen hebben een grote impact. Emoties lopen hoog op.
Angst om niet meer te kunnen leven. Vrij te bewegen. Eigen keuzes te maken. Moeten en niet mogen. Straffen. Boetes. We zijn aan het overleven. Aan het vechten, vluchten of bevriezen.
Hoe lang al en hoe lang nog?
Macht wordt uitgeoefend bij het uitvaardigen en handhaven van de maatregelen. Boosheid, woede, eenzaamheid en verdriet is wat wij zien. In de opstellingen die we doen en in de maatschappij. Onmacht en onrecht. Gebruik of misbruik van macht?
Veel mensen zijn nu alleen maar aan het overleven. Ervaren geen ruimte voor zichzelf. De stress en de emoties zitten hoog. Irritaties en frustraties leiden tot meningsverschillen, discussies en ruzies.
Wat kun je er zelf aan doen?
Doe dingen die je blij maken, energie geven, waar je van geniet. Met de intentie dat het goed voor je is, dat jij dit mag en kan doen en dat je er helemaal aanwezig bij bent.
Dit kunnen ook de kleine dingen zijn, zoals de heerlijk geur van verse koffie opsnuiven. Een paar keer diep ademhalen en de zuivere, frisse lucht inademen. Van je stoel komen en een paar lichaamsoefeningen doen. Je naaste een knuffel geven. Kijken naar de vogeltjes. Naar spelende kinderen. Waardering voor jezelf uitspreken in de spiegel. Een vriend vragen hoe het echt met hem is en vragen wat hij nodig heeft.
Je bewust worden van je eigen gevoel. Erken dat je het voelt en laat dit gevoel er zijn. Dit kan lastig, pijnlijk en zwaar zijn. Het is nodig om hier aandacht aan te geven.
Je gevoelens vragen niet om gerationaliseerd, gebagatelliseerd, onderdrukt en geparkeerd te worden. Afleiding zoeken en druk met iets bezig te gaan, is een valkuil. Net als vluchten in eten, alcohol of drugs.
Onderzoek welke van je behoeften niet zijn ingevuld.
Dingen die jij belangrijk vindt, zoals keuzevrijheid, samenzijn, contact. Kijk naar wat je wel kunt doen om deze behoeften te vervullen. Is het niet nu, dan plan je het in voor later.
Als je niet weet hoe, het niet lukt of je ervaart dat dit je onvoldoende helpt? De emoties te heftig zijn en blijven? Vraag dan hulp.
Je hoeft het niet alleen te doen. In een gratis sessie help ik je met inzichten en concrete tips.
Hiermee weet je wat je zelf kunt doen om beter om te gaan met je situatie, zodat stress en je emoties niet meer de overhand hebben. Rust en energie is het resultaat.