Louise vertelt me dat ze leren, groeien en ontwikkelen heel belangrijk vindt. Daarom werkt ze ook in het onderwijs.
Ze haalt er voldoening uit om dit vorm te geven in haar werk. Althans, zo zou het moeten zijn.
De veranderingen die ze wil doorvoeren, stuiten op weerstand. De verantwoordelijken in de organisatie willen niet de diepte in en blijven aan het oppervlakte. Zoeken naar afleiding om ergens anders mee bezig te zijn.
Vinden de kleine stapjes al genoeg. Louise merkt dat ze teleurgesteld is. Haar werk veel energie kost.
Ze wil het anders. Zichzelf blijven ontwikkelen.
Ik teken het hart op het whitebord. Er omheen komen de wikkels. De wikkels zorgen voor bescherming. Veiligheid. Om wat van buiten komt ook buiten te laten.
Ze kon de veiligheid die ze nodig had in haar jonge leven, maar onvoldoende vinden. Zo wikkelde ze beschermingsmechanismen om zich heen. Om veilig te zijn. Veilig tegen de bedreigingen uit de buitenwereld. Zodat ze niet hoefde te laten zien wat ze werkelijk voelde, dacht en vond.
Haar beschermingsmechanismen hebben haar veel gebracht. En nu houden ze haar tegen om echt te veranderen en te groeien.
Ont-wikkelen is de weg naar groei van binnenuit. Je ontdoen van je eigen gedrag dat diende om je veilig te houden. Schijnveilig. En je hart afsloot om niet te voelen. Je niet te uiten en anderen te laten weten hoe het echt met je gaat.
De eerste stap om te zetten, is je bewust te worden van welk gedrag jij hebt ingezet om jezelf veilig te houden. Aanpassen, pleasen, redden, hoge verwachtingen, perfectionisme, extreem werken, controle, verslavingen.
Welke herken jij en wat zou je willen veranderen?
