Volgende week is het 5 jaar geleden dat ik afscheid nam. Van mijn collega's, mijn klanten, relaties, mijn carrière. Gedag tegen zekerheid. Ik koos mijn eigen weg.
De keuze ging niet vanzelf. Had last van loyaliteit en twijfel. Ik wist 1 ding. Dat ik dit niet meer wilde doen.
Wat dan wel? Dat had ik jaren daarvoor al besloten. Werken met en voor mensen. Mijn eigen keuzes maken en doen wat ik wil.
Bij het concreet maken ontmoette ik ook het niet-weten en onzekerheid. Want wat ik precies ging doen, dat was nog niet duidelijk voor mij. Toch besloot ik om mijn eigen weg te gaan.
Kiezen voor vrijheid. Mijn eigen ruimte innemen. Zelf bepalen wat ik doe en niet doe. Onderzoeken van wat ik nodig heb en belangrijk vind. Experimenteren. Spelen. Proberen. Vallen en weer opstaan.
Mijn weg gaat niet rechtdoor, zoals het pad in het Verdronken Bos op de foto. Het kronkelt, heeft zijwegen, parallelwegen, kuilen en bulten.
Maar het is mijn weg en ik weet dat het de juiste is. Ik heb vertrouwen. Het is mijn reis en ik geniet er van. Ik ontdek meer over mezelf en het leven. Waardevolle inzichten en lessen.
Zit jij op de juiste weg? Of doe je wat je nu eenmaal gewend bent om te doen, zoals het hoort? Voor wie doe je dit?
In mijn coaching geef ik inzichten en helderheid. Over wat jij nodig hebt en voor jou belangrijk is. Hoe je je eigen leven creëert en je eigen keuzes maakt, zodat je gelukkig bent.
Wat zou jij willen onderzoeken over jouw eigen weg?
