"Wat voel je dan als we er nu over praten?", vraag ik hem. Hij wordt stil en tranen verschijnen in zijn ogen. Ik zie dat hij wordt geraakt.
Tegenover me zit een grote, sterke man. Vroeger was hij onoverwinnelijk. Nu is hij wat op leeftijd. Hij heeft afscheid moeten nemen van iets waar hij jarenlang plezier van heeft gehad. Fysiek kan hij het niet meer aan. Het doet hem verdriet.
Dan herpakt hij zich snel, want hij wil zijn kwetsbaarheid niet laten zien. Hij gaat weg van zijn gevoel en naar zijn hoofd. Relativeert, analyseert, verklaart. Hij rationaliseert zijn gevoel en zet hiermee een overlevingsstrategie in. Dit doet hij al van jongs af aan.
Door het rationaliseren van je gevoel hoef je niet te laten zien wat er zich van binnen bij je afspeelt. Hoef je niet te laten hoe het werkelijk met je is. Wie je werkelijk bent. Je toont je masker. Om jezelf veilig te houden. Omdat je bang bent dat je er anders niet meer bij hoort.
Op deze manier ontken je dat er ook verdriet is en kun je het verdriet niet verwerken. Er zijn delen in je die verdriet voelen en die willen dat jij er aandacht voor hebt. Er verantwoordelijkheid voor neemt, want ze zijn ook een deel van jou. Zo kunnen ze helen.
Rationaliseer jij ook je gevoel? Wil je er anders mee omgaan, omdat je ervaart dat het je niet verder brengt? In een gratis sessie ontdek je hoe je dit kunt doen. Dit geeft je rust en energie. Klik hier om je sessie te boeken.
P.S. de foto van mij is gemaakt door Erik de Rie.
