De jonge vrouw die mijn 'Wil' representeerde in de opstelling van mijn verlangen, begon met heftige streken de kleurpotloden te bewegen. Wat begon als een abstracte voorstelling in bonte kleuren, veranderde in een gezicht. Ik werd aangemoedigd om mee te doen. Ik pakte de helderste kleuren en tekende ogen en een mond. Toen kwam de 'Wil' tot rust. Eerder liep ze wat ongedurig door de ruimte. "Ik wil van alles, maar weet niet zo goed waarheen ik beweeg", zei ze, toen ze zoekend door de ruimte liep.
De opstelling van mijn verlangen gaf mij het inzicht dat ik wat vaker buiten de lijntjes mag kleuren. Het hoeft niet altijd braaf, goed verzorgd, verantwoord, netjes, onderbouwd en keurig te zijn. Zoals het hoort.
Het is een strategie om veilig te zijn en om je te verschuilen. Omdat het spannend is om je te laten zien en je niet zeker weet of je erbij mag horen. Het zijn overlevingsstrategieën die zorgen dat je door het leven komt, maar die je ook veel kunnen kosten. Die je weerhouden hebben van dingen die je eigenlijk had gewild. Naast gevoelens als spijt is daar ook boosheid en verdriet over.
Het zorgt ook voor een mate van gezapigheid, weinig pieken en dalen, afgeremde passie, een smeulend vuurtje, onvoldoende levensvreugde. Door opstellingen krijg je inzicht hoe je van overleven naar leven kunt gaan.
Zelf werk ik veel met opstellingen. Het geeft inzicht in onbewuste patronen die in je leven spelen. Heerlijk vond ik het om deze keer een opstelling als vragensteller te ondergaan. Dankbaar om te ontvangen en dankbaar om te geven aan anderen als ik ze begeleid.
In een opstelling kun je je eigen patronen inzichtelijk maken en verbindingen herstellen die door bewuste en onbewuste gebeurtenissen zijn verbroken. Energie die geblokkeerd is, gaat dan weer stromen en dat brengt heling in beweging.
Herken je zelf dat je in patronen vastzit? Die ondanks dat jij dat wil, toch elke keer sterker zijn dan jij? Als je daar verandering in wil, neem dan contact op door mij een bericht te sturen. Wat is jouw verlangen? Let me know....
