Gerard kwam binnen. Vanwege de vakantie was het al een tijdje geleden dat we elkaar zagen. Die vakantie was voor ons gevoel ver weg door het Hollandse weer, want hij veegde de regendruppels van zijn gezicht. Hij vertelde me dat het over het algemeen best goed ging met hem, maar dat hij “het” soms helemaal kwijt was.
“Het” is in dit geval een deel van hemzelf. Hij haalt een klein Lego-poppetje uit zijn zak. Het staat symbool voor de kleine jongen die in hem zit en die iets heeft gemist toen hij opgroeide. Hij voelde zich niet gezien en gehoord. Het gevoel van het kleine jongetje komt nog regelmatig naar boven en de emotie overspoelt hem nog steeds. Het Lego-poppetje helpt hem om bewust te worden van wat er gebeurt en dat hij zichzelf kan geven wat hij nodig heeft.
In het coachings- en ontwikkeltraject dat hij bij mij doorloopt, leer ik hem om echt om te gaan met deze emoties en de overlevingsstrategieën die hij heeft ontwikkeld om door te kunnen gaan, het veranderen. Stoppen met het negeren van zijn emoties, ze te rationaliseren en zichzelf steeds af te stemmen op de behoeften van anderen. Hij doet dit onbewust. In het traject werken we aan het oplossen van de onbewuste belemmerende patronen. Hij heeft al mooie stappen gemaakt, maar daar is hij zich nog onvoldoende van bewust. Vandaar dat hij zegt dat hij “het” soms volledig kwijt is.
Ik vraag hem naar wat er anders gaat en wat hij anders doet vergeleken met een half jaar geleden. Hij is even stil en beschrijft een paar situaties. “Nu ik het er zo met je over heb, is er al veel veranderd”, zegt hij.
Hij voelt veel meer rust en is niet meer zo druk in zijn hoofd.
Daar waar hij voorheen doorsloeg in het helpen van zijn collega’s, beperkt hij zijn hulp tot de vraag die ze hebben en “verliest” hij hen niet. Hij houdt de verbinding.
Hij maakt vaker keuzes die in de eerste plaats goed zijn voor hem. Eerder waren zijn keuzes vaak gebaseerd op wat anderen van hem vroegen of wat hij dacht dat anderen wilden.
Ik zie de kwartjes bij hem vallen.
“Ik heb deze gesprekken met jou ook nodig om me te realiseren dat er veel verandert. Tussen onze sessies schuif ik op de tree naar voren en na onze sessie heb ik 3 traptreden tegelijk kunnen nemen”.
Het geeft mij een goed gevoel dat hij onze sessies zo waardevol vindt en ervaart dat hij echt stappen zet. Het ontroert hem als ik tegen hem zeg dat hij die stappen zelf heeft gezet. Ik heb hem alleen maar de weg gewezen.
